Την Πέμπτη 11/9 ανοίγουν τα σχολεία , τέλος οι διακοπές και για τους μαθητές αλλά και για μας τους εκπαιδευτικούς , επιστρέφουμε στις αίθουσες για μια νέα σχολική χρονιά .
Τι μας επιφυλάσσει άραγε αυτή η νέα χρονιά ; Κατ ΄ αρχήν για μένα νέο Σχολείο νέοι μαθητές , άγνωστα στην αρχή πρόσωπα που θα κρέμονται από τα χείλη μου και θα προσπαθούν να με αποκωδικοποιήσουν , όπως άλλωστε θα κάνω και εγώ γι΄αυτά .
Το θέμα μου όμως δεν είναι εκεί , ο Δάσκαλος με τον μαθητή στην τάξη μια χαρά θα τα πάει , είναι το πώς στη χώρα μας αντιλαμβανόμαστε την παιδεία που παρέχουμε στα Ελληνόπουλα . Εγώ για παράδειγμα θα διδάξω σε ένα μονοθέσιο Σχολείο που έχει 6 παιδάκια , σε 3 τάξεις , για ποιο ανταγωνισμό και συνεργατική μάθηση μιλάμε όταν το ένα από αυτά είναι το μοναδικό στην τάξη του; Θα μου πει κάποιος και τι να κάνουμε αυτά δεν έχουν δικαίωμα στη μάθηση ; μα φυσικά και έχουν ,ποιος το αρνείται; Αλλά ποια μάθηση τους παρέχουμε; Είναι ισότιμη με τους συνομήλικους τους άλλων σχολείων ; Και δεν πιστεύω να διαφωνεί κάποιος ότι ο Δάσκαλος θα το παλέψει , θα δώσει τον καλύτερο του εαυτό , το θέμα είναι η Πολιτεία τι κάνει . Πότε επιτέλους θα ξεφύγουμε από την στείρα τοπικιστική μας εμμονή και θα δούμε τα θέματα της παιδείας πιο σοβαρά και με επίκεντρο το μαθητή και όχι το πώς κάποιοι καρεκλοκένταυροι στην Αθήνα που παρεμπίπτοντος οι περισσότεροι δεν έχουν μπει ποτέ στη ζωή τους σε τάξη να διδάξουν μας επιβάλλουν; Πότε θα φτιάξουμε και θα εφαρμόσουμε ένα σοβαρό και σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που θα δουλεύει και θα είναι προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα και έχει σχεδιασμό από το Νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο , ή μάλλον να το βάλω πιο σωστά , μέχρι ο νέος να μπει στην αγορά εργασίας ; Πότε θα κατανοήσουμε επιτέλους ότι πρέπει να υπάρχει σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας; Όχι στα λόγια αλλά με πράξεις ,σωστό σχεδιασμό και στρατηγική ;
Απλά ρωτάω και προβληματίζομαι ……………………………..
