ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Τώρα μένω μόνος μου

Στίχοι: Άρης Δαβαράκης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μπάσης

Είχα μάθει να 'σαι εκεί κάθε πρωί
να μου φέρνεις τον καφέ μ' ένα φιλί
Είχα μάθει να μου δίνεις τα κλειδιά
και να φεύγουμε μαζί για τη δουλειά

Μα τώρα μένω μόνος μου
αλλού με πάει ο δρόμος μου
κι είναι όλα περασμένα ξεχασμένα
Μην μου ζητάς τη γνώμη μου
Είν' άχρηστη η συγνώμη μου
αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα

Είχα μάθει να σ' ακούω να μιλάς
να θυμώνεις, ν' αγριεύεις, να γελάς
Είχα μάθει να ζηλεύεις σαν τρελή
να 'σαι εκεί την κάθε δύσκολη στιγμή

Εγώ είμαι τώρα μόνος μου
αλλού με πάει ο δρόμος μου
κι είναι όλα περασμένα ξεχασμένα
Μη μου ζητάς τη γνώμη μου
Είν' άχρηστη η συγνώμη μου
αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ…….ΘΕΛΩ……ΠΡΕΠΕΙ…..

Ακούω από πολλούς φίλους μου συνέχεια θέλω την ελευθερία μου ,θέλω το χώρο μου, θέλω την ανεξαρτησία μου και αναρωτιέμαι τι σημαίνει ελευθερία δικός μου χώρος ;
Μήπως σημαίνει άραγε δεν μπορώ να ζήσω με άλλους ,δεν ανέχομαι να παραδεχτώ ότι στην πραγματικότητα καταπιέζω τα θέλω μου και υπερισχύουν τα πρέπει;
Λένε κάποιοι ότι καταπιέζονται σε σχέσεις σε δουλειές , και θέλουν να ξεφύγουν , να βρουν την ελευθερία τους και μετά λένε ότι αισθάνονται μόνοι σχήμα οξύμωρο .
Αν ψάξουμε μέσα μας θα διαπιστώσουμε ότι κανείς μας δεν μπορεί να ζήσει μόνος του (άνθρωπος = κοινωνικό όν που ζει σε ομάδες) και πάντα θα υπάρχει η σύγκρουση του θέλω και του πρέπει , απλά μάλλον πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε με αυτό ,αλλιώς δεν επιβιώνεις ώστε να πραγματοποιήσεις τα <<θέλω >>σου.
Δεν μιλάω για συμβιβασμούς αλλά για ορθολογιστική αντιμετώπιση της ζωής , πεζό θα μου πουν κάποιοι ,όχι θα απαντήσω ρομαντικό και υπεύθυνο ,αρπάζω τη ζωή απ τα μαλλιά και την διαμορφώνω μόνος μου, χωρίς να καταπατάω τα πάντα στο βωμό της δήθεν ελευθερίας και των υποτιθέμενων πρέπει.
Και να εξηγήσω τι εννοώ ,λέμε χωρίζουμε από τη σχέση μας γιατί πρέπει ενώ δεν θέλουμε , είναι ελευθερία αυτό ; Φεύγουμε από τη δουλειά μας γιατί μας καταπιέζουν ενώ μας αρέσει αυτή η δουλειά , είναι ελευθερία αυτό ;
Πολύ σχετικό πράγμα η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .
Την κατακτούν κατά τη γνώμη μου μόνο μέσα από αγώνες όσοι πραγματικά κάνουν πάντα αυτό που θέλουν χωρίς να βάζουν μπροστά το πρέπει , δηλαδή ελάχιστοι.
Μ αρέσει η ζωή γιατί έχει δυσκολίες και εμπόδια αλλιώς θα ήταν ανιαρή ,πόσες φορές δεν ενθουσιαστήκαμε λύνοντας ένα δύσκολο πρόβλημα ; πόσες ακόμα φορές δεν πετάξαμε στα ουράνια όταν κατακτήσαμε ένα οχυρό πάσης φύσεως ;
Αυτό είναι ΖΩΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μόνο τότε είσαι ελεύθερος όταν παλεύεις και κερδίζεις αλλιώς δέχεσαι στωικά τη μοίρα σου και ζεις με τα ΠΡΕΠΕΙ .
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΩΡΑΙΑ
Δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που λένε δεν με καταλαβαίνει κανείς , και τι έκανες εσύ γι αυτό ; το άφησες στη μοίρα του ;
Μα έτσι το μόνο που κάνεις είναι να πληγώνεις τους άλλους και κρύβεσαι στο καβούκι σου μεταθέτοντας τις ευθύνες έχοντας ήσυχη την αυταπάτη σου ότι έκανες το σωστό , δεν το πάλεψες , δεν είσαι ελεύθερος να χαρείς , δεν έχεις κάνει τα θέλω σου πραγματικότητα , φυλακισμένος είσαι απ αυτά και όχι από τους άλλους , δεν αγαπάς κανένα , μόνο τον εγωισμό σου και τις αυταπάτες σου .
Δεν θέλω να ζήσω έτσι δεν έζησα ποτέ έτσι και είμαι καλά με τον εαυτό μου έκανα πραγματικότητα πολλά από τα θέλω μου γιατί δεν έπεσα χωρίς μάχη, το πάλεψα αν μη τι άλλο .
Δεν κατέθεσα ποτέ τα όπλα και δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ , το αφήνω αυτό το προνόμιο στους δειλούς και στους άδειους .
Εγώ είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ εσείς κοιτάξτε να βγείτε από τις φιλοσοφικές σας αναζητήσεις και να ζήσετε . Μη με κουράζετε άλλο με τα ανούσια θέλω σας και τα δήθεν πρέπει σας, σας τα χαρίζω…………