Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Πόσο πονάω μόνο εγώ το ξέρω

Ξεκίνησα να γράψω πνιγμένος από ένα παράπονο που φούσκωσε στο στήθος μου. Πάει να σπάσει ρε γαμώτο, πες μου τόση αγάπη που πήγε, τι την έκανες;

Τι μάγια μου έχεις κάνει και δεν μπορώ να σε βγάλω από το έρμο μυαλό μου, το πόσο βαθιά σε άφησα να τρυπώσεις τώρα μόλις το κατάλαβα. Γιατί ρε γαμώτο, γιατί….

Σκατά… έχω κουραστεί να παλεύω με τους δαίμονες μου, έχω κουραστεί να σε σκέφτομαι, έχω κουραστεί να δακρύζω. Σκατά…

1 σχόλιο:

Μάτα είπε...

Φίλε Γιώργο σε βλέπω να υποφέρεις και στεναχωριέμαι μαζί σου.΄
Ελπίζω να ΄το ξεπεράσεις γρήγορα και να έρθεις πάλι στα ίσια σου.
Φιλιά